03 Disember 2008

KURSUS.........

Aku kena pergi kursus kat Lumut Perak, Team-Building. Huh, 1st time tahu tu cam tak nak pergi jer sebab kena tinggal anak-anak. Pastu bila fikir balik, aku pergi jer lah, lagipun kekawan ramai yang pergi. kursus tahun nie pun aku tak pergi lagi.

Sehari sebelum pergi sedih nye nak tinggal anak. Boleh ker suami aku jaga anak-anak malam nanti. Jaga ker dia bila anak-anak nak susu. Macam-macam la aku fikir. Tapi bila dia kata dia boleh jaga, aku pun ada lah sikit kepercayaan. Kira hari sabtu tu masa aku banyak ngan anak-anak la. Sedih nak tinggalkan...

Pagi ahad tu aku rasa cam masa cepat jer berjalan. Kejap dah pukul 10, pastu 11, 12.... Alamak, pukul 1 aku kena gerak dah. Suami plak tak dapat hanta sebab ada futsal kat KL. Emmm, tepaksalah nyusahkan kakak. Siap jer nak mandi aku dah tdo kan anak-anak. tak nk diaorang tengok aku keluar rumah bawa beg besar. Kang nagis plak, aku lagi la. Salam mak, cium anak, tinggal pesan (walaupun diaornag tdo), terus keluar rumah. Sedih nye........

Naik bas, tengok kak ida peluk, cium anak dia, Waaaa, sedihnye, dia nagis, aku pun nagis sama lah, kak ita pun, kira kami nie orang yang sensitif la bab anak-anak. Perjalanan bermula, emosi kian stabil. Bolehlah gelak ketawa, tapi hati masih ingat anak... Seksanya rasa kan perpisahan.

Semalam berlalu kira ok lah, 2 malam, 3 malam, Esok nak balik. Seronok rasanya, kami leh mengeratkan hubungan antara BPSA & PA. Selalu tegur camtu jer, tapi kat sini kami kongsi idea, pendapat, suka, duka... Sume ada. Alhamdulullah semua berjalan lancar. Tak kira pangkat, unit, cawangan.

Sayang nye aku tak pergi Pulau Pangkor. Tak saba nak jumpa anak punya pasal la nie. tak per lah, lain kali kalau ada rezeki kami sekeluarga boleh lah kesana. Pertama tama sekali memang nak tengok anak, cium, peluk, rindunye. baru 4 hari tak jumpa anak, anak kedua aku dah pandai berdiri tegak. Mesti bangga ayah dia, sebab dialah orang pertama yang tengok anak ke2 kami berdiri tegak.

Aper pun aku tetap bangga kerana mengikuti kursus ni. Sekurang-kurannya aku balajar ape yang aku tak tahu selama ini. So, to my friend, good luck & All your best...

Tiada ulasan: